Daha yeni yeni eşyalara gerektiğinden fazla anlam yüklediğimi anladım.Ne kadar saçmaydı aslında ama sebeplerim vardı kendimce.. Uzman değilim o yüzden bunun sebebinin kritiğini yapmak bana düşmez ama az çok biliyorum neden..Mesela kitaplarım benim için hep hayattan kaçıştı..macera romanlarında yaşamak,bambaşka dünyalara girmek..
Birde anısı olanlar var diye ayırdıklarım vardı halbuki anılar zaten benim kitapları verdiğimde onları kaybetmeyeceğim.Bu hafta kutuladığım bir sürü kitap bağışladım.Tabiki bu herşeyi verdiğim anlamına gelmiyor kıııız o kitaplık için kaç para verdim ben boş mu kalsınmıştı:D Çocukken çoğu kitabımı annem zaten köy okullarına göndermişti.Bazılarına not yazıp ilk defa gittiğim parklarda ki banklara bıraktım,umuyorum yeni yoldaşlarıda aynı şeyi yapsınlar.Hangi gezegen yine ne durumlara girdiyse romantik balık burcu özelliğimi dürttü bu aralar:D
Materyalist bir dünyada bu "sadeleşme" ütopik gibi gelsede başarabilen çok.Bundan mutlu olan ve haz alan insanlar var.Ve tabi bunu "moda akım" olarak görenler var.Bir ara raflar sadeleşme kitaplarıyla dolup taşıyor heryerde seminerler veriliyordu falan..
Mesela özel günler dediğimiz aslında gayet normal olan zamanlar da çığrından çıkan tüketim çılgınlıkları var ben doğum günleri dışındaki hiçbir günü kutlamam! Sevgililer gününde illa ki parfüm,kravat,elbise,çamaşır,ayıcık,çikolata,gözlük,ayakkabı mı alınması lazım? Nesneselliğe takılmadan, sadece hoşça geçen vakitten tatmin olamayan bir eşi napayım ben? Özel manalar yüklenmeyen zamanlarda ise hediye almayı çok severim.
Daha az eşya daha çok mutluluk getirdiği gibi az yemek de daha sağlıklı ve güzel görünmeyi sağlıyor.Sağlıklı ve güzel ama ben bunu yapamıyorum:( Yemekten inanılmaz zevk alıyorum.Zevk için yiyenlerdenim! Haftada en az iki yeni tarif deniyorum.Kahvaltıyı çok severim ve yeni mekanlar deneriz.Belki yavaş yavaş en azından daha dikkatli beslenmeyede başlarım yaş ilerliyor eskisi gibi kolay yakılmaz o kaloriler.Kararında alışveriş,yeterli eşya,az ihtiyaç daha çok gezmek için nakit ve zaman demek.. Her şekilde kazan kazan durumu var.Ben elimden geldiğince yapmaya çalışıyorum ama eşimi bu işe çekemiyorum:(
Birde bu sadece tüketim çılgınlığımız ile alakalı değil.Kitapta diyor ki "Hayatımıza sonradan eklenerek ihtiyaç olduğuna inandırılmış şeylerden sıyrılmak,kurtulmak demek.Arınmak!" Bir iki makale okumuştum şuan hepsini ayrı ayrı hatırlayamadım ama karma bir alıntısı olarak; "Sağlıklı beslenmek,ruhu doyurmak.İster egzersizle,meditasyonla ister gezip tozarak,ister hobilerle.. Uzun zamandır tanıdığımız için ayıp olmasın diye görüşülen negatif bir arkadaş hatta belki bir akrabayı elemek ruhu hafifletebilir.Yalnız kalmak istemediğimiz için öylesine zaman harcadığımız ilişki bizi serbest bırakır.Sosyal mecburiyetten ilişki kurulan insanlar sadece fazladan yer kaplar,hayatımızı kalabalıklaştırır ve asıl ilgi görmesi gerekene odaklanmamızı zorlaştırır." Ahh bu son cümle!!! Başarmaya az kaldı..
Daha az kalabalık,huzur ve güven verici,zamanın daha yavaş aktığı bir ev ortamı yaratabilmek benim elimde!
Her gün öğrenmeye devam ediyorum.
Less is the new more:)
Ben minimalizm taıntılıyım biliyorsun ama ev yine dolmuş! Bu hafta verilecekler-atılacaklar işlerim var, haftaya mis gibi gireceğim sade sade :)
YanıtlaSilOhhh nasıl bir rahatlama değil mi? İyiki o yazına denk geldim ve sürekli ertelediğim işe kalkıştım!
Sil