Geçenlerde annem evdeki kütüphaneyi temizliyor diye kitapları yere indirmiş,tozlarını alarak raflara yerleştiriyor.Minnakın ilgisini çekmiş tabi hemen oturmuş başına "o neee" "bu nee" sorular soruyor,kitapları karıştırıyor.Derken şu kitabı görüp "aaa dedem" demiş ki ne alaka bilemedik..
Eşimin babasında bıyık var belki de o yüzden serbest çağrışım yaptı çocukta..ayy bilemedim.
Annem tabi hemen açıklama yapıyor "yok nenecim bak bu bir yazar,düşünür tamam mı?" "dede değil ismi Friedrich ok?".He annem he ne güzel anlattın:) İceoğlan da başladı "firederik dedeee firederik dedeee" demeye.Bir kitap daha vardı aralarda orda da görmüş sıpa tabi,ee birde abartlı bir dede-nene gülüşü eşliğinde hafızaya kazımış çocuk Nietzsche yi.
Bugün yine bir kitapçıdayken tesadüfen Nietzsche kitabı gördü minnak ve gidip "aaa anne bak firederik dedee firederik dedee" dedi.Tam ben çocuğuma doğru gülerek yaklaşıyordum ki bir bağyan "ayy gerçekten çocunuza niçe mi okuyorsunuz?" dedi! "Bundan sana ne be kadın" demedim tabi sadece sırıtıp geçtim önünden ama o tatmin olmadı:) "kaç yaşında,konuşabiliyor mu,nerden tanıdı ki acaba ne ilginç..." diye devam etti.Bi baktım ki yanında ki kadına anlatıyor "ay çok acaip ama o yaşta çocuk niye biliyor ki nitçeyi" diye.Takıntılı mı ne? Kimbilir neler düşündü arkamızdan.Bende oğlumu tutup çıktım hemen ordan.
Ee be çocum ne bilsin tabi kadın senin firederiki nerden bildiğini:)
O bana okuyor sonra fikirleri tartışıyoruz deseydin :D Ay be teyzeeeem ama keşke hepsi böyle olsa memleket teyzelerinin ya, boşver Niçe okuyan teyzeden zarar gelmez bence..
YanıtlaSil40lı yaşlarında falan dı ama fena taktı.bakışlarındaki şoku ve yadırgamayı betimleyemiyorum:))
Sil