Karışık Bir Uyku Rutuni Hikayesi

  İki yaşa geldiğimiz şu günlerde hayatımızda çok şey değişti.Burada da bahsettiğim beslenme düzeni,yapabildiği etkinlikler ve şimdi uyku düzeni.Doktorumuzun çok önceleri verdiği bir tablo vardı.Genel olarak kabul görmüş "uyku saatleri tablosu.Google da arattığınızda da benzer tablolar çıkıyor zaten.

 Ben Dr.Harvey Karp'ın kitabını okumuş ve çook faydasını görmüştüm.Gerçekten tıbbi sorunu olmayan (uyku apnesi,kolik gibi) çocuklarda işe yaramamasının tek sebebi yanlış uygulanıyor olmasıdır.

  İlk aylarda verilen uyku eğitimini gereksiz buluyorum tabi bu benim fikrim.Ama 5 aylık bebek zaten sürekli emen,gazı olan,günde bilmem kaç kez altına eden bir dönemdeyken neyin uyku eğitimi? Hiç kendimi paralamadım bu konuda.Çocuk yapmaya karar verdiğimde en az 1,5 sene sürecek uykusuzluk ve yorgunluğu göze almıştım.İlk zamanlar kolayıma geldiği için emerek uyuttum hatta nerdeyse 1 sene boyunca bu şekilde uyuttum.Asla sallamadım! Nedenini burada yazmıştım.Bu yaşlarda çok çabuk huy değiştirdikleri için "aman alışkanlık olur" diye de dert etmedim.Kucağa da alışır diyorlar ama hareketlenince sevmek için bile kucakta tutamıyorsunuz ki.. Hiç geçmeyecek sandığım, hatta bazen "kozmik döngüdemiyim neyim" dediğim günlerde oldu tabi.Onlar geçti şimdi başka dertlerimiz var:)) 

  İce 6.ayına kadar bizim odamızda ama kendi beşiğinde yattı.O arada yaz geldi ve tatilde bir ay koyun koyuna uyuduk oğlumla,dönünce asla yalnız uyumaz dediler (ay zaten hep bişiyler diyollağ).Tatilden sonra hem odasına geçti hemde kocaman bir yatağı oldu.İlk günden beri sevdi bizden de negatif bir enerji almadı.Çocukların sezgileri çok kuvvetli olumsuzluklarınızı yada rahatlığınızı seziyorlar! Tüm canlılar da durum aynı.Gergin,titiz,aşırı koruyucu aileleri gözlemleyin annesi gibi korkuları olan,panik çocuklar görürsünüz.Dr.Harvey de aynı şeyi söylüyor "rahat olun,herşeyin yolunda olucağından emin olun" "hissedin,hissettirin".

Parmaklıklar bu resimde annemi rahatsız etmişti ama yatağı sadece uyku vakti kullandığı için ve bumper ile kapandığı için ben çok dert etmedim.Odasında&evde parmaklıklı oyun alanı yada boyunu geçen,strese sokabilecek şeyler kullanmadık.

  İlk zamanlarda Tiny Love markalı bir napper kullandık.Onunla her yere yanımda götürdüm.Mutfakta yemek yaparken onla konuştum,duştayken gözümün önünde oldu.

Kanguru ikinci kurtarıcımdı.İyiki alınmış dediğim,parasını son kuruşuna kadar hak eden,birtanecik Ergo Carrier! Evde yada dışarda en rahat taşıma yöntemimdi,içindeyken emzirebiliyordum bile.Ev işini rahatça hallediyordum.Ayyy evet ilk zamanlar "süper anne sendromu" yaşamıştım:( Çocukta yaparım,işimide hallederim,bakımlıda olurum..Ne gereksiz yormuşum kendimi.Oğlum 4.ayındayken kendime geldim.Ay birde uyurken izleme durumu var.Uyumuş işte bebeğin yat zıbar be kadın,yok illa hayran hayran her kıvrımını ezberleyene kadar izleyip fotoğraflıyacaksın:)

  Gelelim "uyku adımlarına", bizim her zaman çok işimize yaradı.Bildiğimiz uyku öncesi rutini bunlar; fiziksel olarak orta yoruculukta bir oyun,duş,diş fırçalama,pijama giyme,babaya iyi geceler öpücüğü veee doğru yatağa.Emdiği dönemde tam uyumadan, hala gözleri açıkken yatağına bırakıp kendi kendine dalmasını bekledim.Yatağın yanında bir minderde oturup bazen 20 dk. bazen yarım saat bazen bir saati geçtiği bile oldu.Ama her kalkıp içeri gitmeye teşebbüs ettiğinde, yerine yatırdım.Aslında odasında beklemeden yapıyorlar bunu ama dediğim gibi ben çocuk yetiştirmede tek doğru olduğuna inanmıyorum! Her çocuk farklıdır.Karakteri kendine özeldir.Her ailenin de aile içi dinamikleri, alışkanlıkları farklıdır! "Uyku eğitimi" diye yaşına gelmemiş bebeklere verilen eğitimi, sonra ilerleyen dönemlerde bunların yeniden tekrarlandığını gördüm ve okudum.Psikologlar bu konuda ikiye bölünmüş resmen.Herkes bu yöntemlerden kendine uyan yerleri almalı bence.Çünkü çocuk yetiştirirken "tek doğru" olmadığı gibi "tek bir doğrulu eğitim modeli" de yoktur! Her çocuk kendi uyumayı yada tuvaletini yapabilmeyi eninde sonunda öğrenecek.Komşunun çocuğundan önce olması yada akrabanızın bebeğinden geç olması çok mu önemli? Ben bu konuda kendimi yıpratmamayı tercih ettim.Fark etmem 4 ayımı almış:) Doktorumuzun "ilk yıl zaten derin uyku tehlikeli,ani çocuk ölümlerine sebep olur,bırak zaten emiyor bu çocuk gece gündüz,12-14 ay civarı düzelmeye başlar ve zamanla oturur" demesi de etkili oldu tabi.

  Çocuklarıyla yatan ailelerin de çok ağır eleştirildiğini hatta bu sebepten bazı ailelerin bunu ortamlarda dillendirmediğini biliyorum.Halbuki yapılan araştırmalar aileleriyle uyuyan çocukların, tek yatan çocuklara göre daha özgüvenli olduğunu göstermiş.. Bu da yine aile içi dinamikler ile alakalı tabi.Ben gece kalkıp ta yanımıza tırmanan,mis gibi sokulup uyuyan çocuğumu alıp yatağına götürmüyorum.Bana ihtiyaç duymuş ne güzel işte misler gibi koklayıp yatıyorum.Ama sürekli yatırmam ne o, nede biz rahat edemeyiz.

Yanlışlar&Doğrular

  "Gürültüyle ve ışıkta uyutmaya alıştır sonra çok rahat edersin(!)" Kendi rahatım için çocuğumu rezil edeyim yani.Büyüme hormonu yalnız karanlıkta salgılanır.Hatta bu yüzden çocuk odalarında gece lambası olması hiç sağlıklı değildir! Beyaz gürültü tamam ama tv açıkken sürekli konuşma sesi, bizi bile rahatsız eder.Kaliteli uyku için karanlık ve sessiz ortam şart.Beyaz gürültüye alışkın olduğundan bizim ki uyanmaz telefon sesine falan.Tek duyarlı olduğu şey dış kapının açılması:))Kendini hemen sokağa atıyor gahaha.

  "İyice yor ki gece rahat uyusun, kalkamasın" Halbuki çok yorgun olunca vücudu rahatsız olur ve daha sık uyanabilir.

  "Geç yatır geç kalksın" Belli bir saatte uyumaya alışması hayat boyu uyku düzeni için önemlidir.Geç kalkan çocuk öğün atlar.Ayrıca erken kalkmak hepimiz için sağlıklı bir alışkanlık!

  "Uyku öncesi rutini çocuğa güven duygusu verir" Kesinlikle doğru!Bir oyunun ortasında ki çocuğu kucaklayıp yatağına koyarsanız afallar.Ama pijamalarını giydiğinde,dişini fırçaladığında anlar ki uyku vakti geliyor..

Benim pıtırcık her zaman öğle uykusu uyumaz.Çünkü evde olduğu günlerde enerjisini tam atamadığı oluyor ki bu çok normal.Zorlamıyorum ama benim için çok yorucu olabiliyor.Öğlen uykusu 3 ü geçerse bu gece uykusunu olumsuz etkiler.Öğlen 1-3 arası uyumasını sağlıyorum.Bazen dışarda olduğumuzda hiç uyumuyor yada arabasında biraz sızıp kalabiliyor.Çok nadir uyku saati dışarda oluruz o yüzden ben dert etmiyorum da dışardan acaip bakıyorlar.Çoook mikemmel annelerin "vah vah tüh tüh kadına bak gezecek diye çocuğu arabada uyutmuşşş,boynu bükülmüş garibanınnn" bakışı bunlar.

  Gündüzleri iki kere olan uyku 18.aydan sonra teke düştü.Emmeyi bıraktığından beri de geceleri kesintisiz uyuyor.Tabi yatağının kenarına kapı açtığımızdan beri kalkıp gezdiği falan oluyor:(

Bu yaşta gündüz 1-2 saatlik, gece ise 11-12 saatlik tek uyku olması öneriliyor.Az çok uyuyoruz bu tanım.Sabah kalkış 7.30 klasik.Gün benim içinde erken başladığında iyi oluyor.Daha çok iş halledebiliyorum.Akşam 20.30 ve 21.30 en geç uyku vakti.Bazen bende yanına uzanıyorum beraber uyuyoruz,bazen kucağımda yatıyor kafasını göğsüme yaslıyor öyle uyuyor.. Destekte alıyor yani:) Dediğim gibi tek bir doğrumuz yok.Duygu durumları önemli benim için.Sevgime, kucağıma ihtiyaç duyan çocuğumu "hayııırrr" deyip yatağa yatırmıyorum.Kesin tek şey uyku vakti,odaya girdimi oyuna geri dönemeyeceğini biliyor.Zamanın da sınırlarını fazlasıyla zorladı ama sonunda öğrendi.

  Şu gece kalkıp gezme işide her zaman olmasa da beni biraz rahatsız ediyor açıkcası.Yeni odasına alışana kadar eskinin kapısına gitmesi normal mi acaba?

* Olayı akışına bırakmak ve rahat olmak tabiki her annede ve çocukta işe yaramaz.Zaten tek bir doğru yok ben sadece kendi çocuğumla olan durumu anlatıyorum.Ciddi uyku bozuklukları olan çocuklar var ve onların zaten uzman desteği alması gerekli! Uykunun düzene oturması için sabırlı olmak gerekli çünkü bu süreç günlerce hatta bazı çocuklarda haftalarca sürebiliyor!