Dede Evinde Bir Hafta

  "Çattttt".Anaaaa bacak kadar boyuyla suratıma kapı çarptı ya bu benim hiiii,bodur ergen nolcak,aynı amcası! Kime çekicek ki başka zati,babasının tarafından almış hep bu halleri..Çünkü ben York Düşesiyim ya hiçte arıza çıkarmam:) 

  Sabah kalkıyorum daha doğrusu oğlumun "anneeee anneee hadiii" diye , bülbülleri kıskandıran şakıması ile uyanıyorum(!).Şöyle bir göz ucuyla bakıyorum annem uyanmış geliyor oğlanı almaya,tamam koy kafayı uyuu.10dk bile kardır ayol.Babam yine birşeylerden şikayetçi,hooop aç koruma kalkanlarını çabuk çabukkk, çünkü ananda katılacak olaya.Göm kafanı yorganın altına..

Ama haklarını yememeliyim,geçen gün ki cazgırlığımdan sonra, evrene pozitif enerji göndermeye inandılar:) Onlar güne iyi başlıyor,şikayet yok,trafikte başka arabalara kızmak yok,sipariş gecikmiş söylenmek yok.Biri yoldan çıkacak olsa diğeri "pozitif aşkım pozitif" diyor..Allahım artık gülünç oldular,sevimlilerde ama.Bende ne nankörüm yahu..geldiğimizden beri bulaşık yıkamadım,yemek-temizlik yapmadım,sabahları da uyuyabiliyorum.Ne büyük zenginlik!

Daha ne istiyorum ki, ben de bilsem bi.Ama bunlar pms yüzünden bak.Yoksa anlaşıyorduk biz "pozitifff pozitifff":) 

Kocamın yokluğuda bir sebep tabi.Bir hafta oldu be insaf.Çocuğum her gördüğüne "baba nerdeee","babam gitti" diyor.Annemin gözleri doluyor.Konu komşu dertlendi oğlumun haline.Herkes seferber oldu, çocuğun günü dolu geçsin diye.Sabah yürüyüşü,park,gezme,akşam başka biriyle oyun vakti..uyuyana kadar hep ilgilendiler ama çocuk yinede akşama doğru hep babasını sordu:( Telefondan aramayıda biliyor,özlerse hemen arayıp konuşuyor sonra rahatlayıp oyuna devam.

(Bu kuklalı çocuk kitabıyla karı-koca şarkılar,masallar neler neler uydurdular.başarılı hatta olağanüstü performansları karşısında şaşkına döndüm)

  Bizimkilerde hayatını çocuğuna adayan evebeynlik modeli var.Ceza yok,şımartma ve sevgi bol.Gelsin süt dilimi gitsin turşu.Ne isterse yaptılar,verdiler.Annem zaten durmadan çocuğu yedirmeye çalıştı,çocuk baktı kurtuluş yok yedi:) Çocuk için azıp kudurdular,babam ayağının ağrısını unuttu.Çoğu zaman birbirimizi yedik çünkü çatıştığımız çok konu var.Bu arada sadece çocuk değil bende semirdim:) Börek,mantı,tatlı,sarma,kısır,çiğ börek,helva,kalburabastı..offf allahım bir ay aç kalsam sorun olmaz.

  Neyse bugun evime döndüm,eşim geldi,çocuğum huzura kavuştu,annemler bizden kurtuldu.Bence bir süre telefonlarıma bile çıkmazlar:)))) 

İnsanın evi gibisi yok ama anane rahatlığı ayrı birşey.Uyudum yahu mis gibi,kuaföre gittim,hergün gezdim..

Amannn ben kaçar çocuk uyumuşken dizilerimi izleyim..

Unutmuşum bak birde dilek feneri uçurduk kardeşim,annem,babam,ben ve İce.Akşamı beklediler birde daha iyi görünsün diye:)