21 Eylül 2015 Pazartesi

Annee Bak Cıssss

  Çoook sevgili(!),muhterem ve pek tecrübeli büyüklerimizin, minicik ve masum bebelerimizi "korkutarak koruma" uygulaması kapsamında en çok kullandığı kelime; cıssss.Cıs ne ya? 
  Hele ki şiddetle karşı koyan,efenim bakınız benim çocuğuma bunu söylemeyiniz diyen annenin çocuğuna, özellikle kaşla göz arası "cısss" öğretmekte ne? İntikamım acı olucak ama:) Hani biz bayram da eşimin memleketine gitmiştik ya sevgili okur,çocuğumuz hayvana,doğaya,yeşile doysun diye,hehh işte tam o arada çocuğa bir güzel öğretmişler.Ya yok ben ne yaparsam yapayım, istediğim şeyi öğretmek için falan inat eder,hıh der pöf der ama "cıss" hemen kapılmış.Böyle olunca da "demek ki bak doğru yöntem buymuş,iş eskilerde var ne varsa" derler.Doğru eski yöntemlerde işe yarıyor tabi ama korkutmaya dayalı hiç bir şeye tahammülüm yok.Baskı hiç hoşlanmadığım birşey! 
  Kendince yanlış olduğuna(ben çoğu şeye izin veriyorum çünkü) inandığı şeyi,  çocuğa herhangi bir açıklama gereksinimi duymadan hemen "cısss".Neden dokunmasın,neden ellemesin,niye o odaya gitmesin? Yok küçücük çocuğa neden açıklayasın ki anlamaz zaten,cıs de geç işte.Hemde şöyle yüksek sesle söyle ki yavrucak bir yerinden zıplasın.Amaç zaten korkutmak.
  Ocaktaki tencereye dokunmayamı yeltendi,pencereyemi yanaştı,çatal bıçak çekmecesinimi kurcalıyor her ne yapıyorsa "cısss".Çocukta korku uyandırıp (tamamiyle onun iyiliği için tabi) koruyorlar güya! Ben evde her türlü güvenlik önlemini almışım zaten, deterjan vs hep yüksek yerlerde,ocaktaki tencere arka tarafta,fırın zaten yukarda,kesici delici hiçbir şey ayak altında yok, sadece çocuğum özgürce keşfetmenin tadını çıkarsın diye.Gözetim altında(o fark etmeden) özgürlük var evimizde.
  Özgüvenin temeli bebeklik zamanlarında oluşuyor.Biz her türlü fedakarlıkta bulunuyoruz.İşin kolayına kaçmadan çocuğumuza gereken bakımı,ilgiyi,sevgiyi veriyoruz.Ama özgüven eğitimi veriyoruz diye toplumsal norm ve kurallardan soyut bir çocuk da yetiştirmiyoruz.Gereken yerlerde sınırlar koymaya çalışıyoruz."dokunmaaa" diye bağırmam ben şahsen,kırılacak bir tabağın ondan daha değerli olduğunu düşünmesini istemem.Bu demek değil ki eline geçeni kırsın.Bir denge var ve işimize karışılmadığında bu dengeyi biz çocuklarımız ile kurabiliyoruz.Bizim için çok değerlisin ve seni seviyoruz diye sürekli destekliyoruz.Oğlum kendini seven ve işlerini kendi halletmeye çalışan bağımsız bir çocuk.Kendinden memnun olup olmadığını bilemiyorum daha küçük olduğu için:) Annem özellikle bu konuda çok takıntılı "kızma,bağırma,özgüveni çok önemli,bak ben sürekli sevgimi gösteriyorum" bıd bıd bıd anlatır işte..
Ama herkes böyle değil tabi.Ülkemin meşhuurrr "park teyzeleri",akraba,konu komşu,bakıcı,arkadaş,esnaf falan da dahil kaşla göz arası ve ne münasebet ise (bu ülkede tanımadığın kişinin işine karışmak hobi olmuş) bir anda müdahele edebiliyorlar."Aaa ağlama bak erkek adamsın sen","kocaman çocuksun emzik mi kullanıyorsun ayıpp ayıpp","totondan haberin yok bezlisin hala ama artistlik yapıyorsun","hııı ona dokunulmaz cıss","köpek ısırır","karanlıkta öcü var böcek var "...Çok şahit oluyorum,oluyoruz,kimi zaman bizim bile başımıza geliyor:(
  İce ile yürüyoruz, bir şey gördü çocuk ve başladı "cıssss,tıssss" demeye bende ne oluyor diyorum,meğersem vantilatör görmüş ve eliyle uzatıp "tısss ıhh" diyor kafasını iki yana sallıyor.İlk önce anlamadım sonra bir kere daha gördüğünde yaptı birde fırına ve ufoya yapıyor bunu:( Şu Türk aile yapısında ki aşırı koruyuculuk bitiriyor çocuklarımızı.Öğretmenine soru sormaya çekinen,idari üstünün yaptığı yanlışı düzeltmeye korkan,ailesi gitmek istediği yere izin vermeyeceği için yalan söyleyen,sürekli yönlendirmeye ihtiyaç duyan bireyler böyle oluyor.Altı üstü bir "cısss" ayol ne büyüttün demeyin,gerçekten önemli.
  Çocuğuma "cısss" lafını kimin öğrettiğini benim öğreniş anım daha da garipti.Yemeğe gelen kayınvalidem fırına uzandı neler var diyerekten ve o arada oğlan mutfağa girdi, "hiii anne cıss" dedi yanıma gelmedi.Kadın da demez mi "bir ay geçti ama bak beni unutmamış cısss ı nasıl da biliyor,ben öğrettim tabi aferim oğluma cısss tabi o"."Ayyy ne iyi etmişsiniz,ben 20 ay hiç akıl edememiştim çünkü hahaha ne güzel" diyiverdim.. 
Unutur inşallahh diyerek üstüne gitmiyorum ama bizimkilerde kesin kolaya yatıp cıs,tıs,pıs diye devam ederler.
Şu devirde dilediğince çocuk büyütmek zor şekerim:) 



Tek derdim bu olsun dimii,olsun valla..

2 yorum:

  1. Biz de tatilden alt dudağı ısırmaca (sessiz ayıplama, hani fotodaki gibi) ile döndük, ayıp lafını eşime de anlatamıyorum, ne ingilizcede ne almancada yok kelime :P

    YanıtlaSil
  2. :))))illa bi hatıra bırakıyorlar zati:) ahahajah adam da merak ediyordur bu ne diye

    YanıtlaSil