28 Mart 2015 Cumartesi

Neden 21 Gün?

  #sağlıklıyaşamiçin dedik ve şekeri bıraktık.Cidden:) Haftada 4gün antreman yapıp,daha sağlıklı besleniyorum.
Bahaneler artık yok! Hayatımızı zorlaştıran bahaneleri ve şikayetleri bırakıyoruz! (Kişisel gelişim seminerlerindeki konuşmacılar gibi hissettim) 
"Diyet" yapmıyoruz,sağlıklı yaşam için bedenimizi temizliyoruz ve tazeleniyoruz.(yazada hazırlık oluyor bir nevi hehe)bOğlum emmeyi bıraktıktan sonra sıvı detoxta yapmayı düşünüyorum.
21günde bedenimize format atıyoruz ve sağlığımızı yine kazanıyoruz.
  Gelelim 21 gün olayına...Alışkanlıklar beynimizde 20 günde oluştuğu için 21.gün kazanılmış oluyormuş.Alışkanlıkları terketmemize yarayan,beynin yeniden programlanabilmesi için 21 güne ihtiyacımız var.Sadece irade kullanıp alışkanlık değiştirme çabamız kısa süreli işe yarıyormuş.Yani kazanan hep bilinçaltı oluyor.Bırakıp bırakıp başlamak istemiyorsanız bu programa uymalısınız.Ve allah aşkına pazartesi başlamayın emi:)
  Benjamin Disraeli "Alışkanlıkların zincirleri önce duyulmayacak kadar hafif,sonra kıralamayacak kadar güçlü olur." demiş.

Süre 21 gün! Neden? Yeni alışkanlığın zihne yerleşmesi 21 gün sürüyor.
Amaç; şekeri unutmak.Hade bakalım gelin beraber bırakalım..

25 Mart 2015 Çarşamba

Şeker Olmadan Ben Ben Değilimmm:)

  Zamanla fikirlerimin değiştiğinin farkındayım.Misal misler gibi patates kızartması dururken,etimin yanına buharda pişmiş sebze yiyorum yada eti/balığı kızartmak yerine sebzeyle karıştırıp fırına atmak istiyorum:) 
  Yoksunluk hissetmiyorum.Cold turkey durumları yok.Ama mutsuzluk,halsizlik,yorgunluk,kan şekeri dengesinin bozulması gibi şikayetler yaşayanlar var.Sporu düzenli yaptığımdan beri zaten daha enerjik hissetmeye başladım.Mutlu hissediyorum.
  Güne uzun senelerdir olduğu gibi detox sularım ile başlıyorum.
 Suyu zaten çok içerim o yüzden ekstra bir sıvı tüketme durumum yok.Yalnız taze bile olsa meyve suyu yok!Meyveyi posasından ayırmıyoruz olduğu gibi tüketiyoruz.Söylememe gerek yok sanırım her türlü gazlı,şekerli hazır içecek yasak.Kuru meyve yok,hazır soslar,ketçap,mayonez,hardal,soya sosu,reçeller,şekersiz olduğu söylenen paketli gıdalar,alkol(kokteyler ve tatlı şarap gibi),kahvaltılık gevrekler,dondurulmuş gıdalar,konserveler,kahve şurupları,beyaz ekmek yasaklı listesinde.Bal ve pekmez ilk etapta yasak çünkü amaç şekerin tadını unutmak.Daha sonra doğal olan bu şekeri alabilirsiniz.
  Ben çayımı,kahvemi zaten şekersiz içerim o konuda bir problemim olmadı.Evdeki asıl problem baklava düşkünü eşim..O tatlı yemeye devam ediyor,saolsun hiç destek vermedi.Erkekler göbeklide olsa farketmiyor tabi kadın bakımlı olmalı dimiiii hıhhh.Neyse sakinleşelim konudan uzaklaşmayalım.Ve evet biraz gerginleşebiliyorum:) 
  Her hafta yeni kavonoz açtığım ismi lazım değil çikolatalı kahvaltılığımı bıraktım.Pancake yok:( Sütlaç,creme brule,kek,pasta,dondurma,badem ezmesi,puding,salep,profiterol,mousse yok:((( Yazarken içim kan ağlıyor be! Beyaz pirinç yasak olduğu için yaprak sarma,enginar ve biber dolmasıda yiyemiyorum.Sabah spordan sonra smootie,akşam yemekten sonra nane/papatya çayı içiyorum.
  Çikolataya gelince yoğun kakao içerenlerden tercih edicem artık.Şuan canımda istemiyor zaten.Oğlandan vakitte bulamıyorum birkaç gündür içinden farklı bir çocuk çıktı sanki.Allahım o nasıl bir enerji.Benimkini emerek güç alıyor herhal:) Ayrıcaa okuduğuma göre çikolatayı ilk yemeye başladığımızda mutluluk verici hormonlar salgılasakta bunlar sonunda bizi depresif ve kaygılı yapıyormuş.Yani şeker bağımlılık yapıyor!
  Ben şekersiz ve mutluyum!Yalannnn valla yalann:((Yeni bir italyan restaurantı açıldı pizzalarından,cannoli ve hatta tiremususundan yemek istiyorum.Creme bruleyi gördüğümden beri fenalardayım offff...
Neyse daha önce bahsettiğim gibi bir motive partnerim var allahtan.Hemen yazıyorum o beni teşvik ediyor,o sapıtırsada ben onu:) Sizler bu kadar katı başlayamam derseniz daha yumuşak bir geçiş ilede başlayabilirsiniz.Bol sıvı tüketip egzersiz yapmayı ihmal etmeyin.
  Ben günlük bir rutin oluşturmaya başladım ve oğlum bile yavaştan alışıyor.Taytımı giydiğim zaman bir koşu spor ayakkabılarımı getiriyor.Tabiki çok rahat edemiyorum çünkü sağlık topunu,bazen matı bile alıp kaçıyor,dambıllarımı yuvarlıyor,ayakkabımın bağcıklarını çözüyor,üzerime tırmanıyor,bazen emmeye bile çalışıyor:)Ama yılmıyorum eninde sonunda alışacak o da.Hem yaptığım hareketlerin bazılarını tekrarlamaya başladı.Bebekle eğlenmek için sağlıklı bir yol hanımlar..
  Burda işler yolunda.Tamam.Şeker yok problem yok.Tamam.Sizide bekleriz.Tamam.:)))) 

Eyyy Ahaliii Şekeri Bırakıyoruz

  Şekeri bırakabilirmiyim? Tamamen hayatımdan çıkaramam belki ama 21 günlük #sugarfree diyetinden sonra istemeyeceğimi söylüyorlar.
  Şekere bağlı sağlık sorunları yaşamıyor olsamda başıma gelmeyeceği garanti değil ki ailemde maalesef şeker hastalığı,kalp rahatsızlıkları ve kanser vakası bolca var.Şekerin kanserleri hücreleri çoğalttığını biliyoruz değil mi? Ayrıca kilo aldırıyor,özenle baktığımız dişleri yıpratıyor,eşit renk tonu olsun aman nemsiz kalmasın diye tonlarca para harcadığımız cilt rengimizide bozuyor..Faydası yok zararı çok! 
  Bende "kötü beslenme alışkanlığı" mın önüne geçmek için hayatımdan "işlenmiş/rafine şekeri" çıkarmaya karar verdim!
• Derdim kilo vermek falan değil.Diyet zaten yapamam:) Ama içinde bulunduğum durumun "bağımlılık" olduğunu kabul ederek başlayabilirim.. Yaptığım en büyük hata, şekeri "enerji kaynağı" olarak kullanmaktı.Anlık şeker yükselmesi,ardından gelen enerji patlaması ve aniden düşmesiyle daha çok yeme isteği.Sonramı? Şişkinlik,halsizlik,baş ağrısı..Bu kısır döngüyü kırıyorum çünkü yorgun ve ağırlaşmış hissetmek istemiyorum dedim.
  İnstagramda günlük oluşturuyorum ve motive partnerimde kuzenim.Bu işler yalnız olmuyor efenim,destek şart!
• Sağlıklı yaşam için iyi uyku,iyi beslenme,spor disiplini ve hareket etmek şart.
• Biz "işlenmiş gıda bağımlılığımızdan" kurtulmak üzere bir karar verdik.
• Psikolojik rahatlama aracı olarak kullanmak istemiyoruz.
• Ömür boyu şeker yok demiyoruz sadece aşırıya kaçan tüketimimizin önüne geçip en aza indirgiyoruz.Sonrasında belki küçük kaçamaklar olabilir,eee insanız ayol canımız bir şeyler çekicek eninde sonunda.Ama ilk 21 gün kesinlikle şeker yok! 
  Açlıktan falan değil sadece canım istiyor diye yediğim çok olur.Şekeri bırakınca acaip atıştırmalıklar buldum:) Unsuz kek,çeşiiit çeşiit smootie ler,meyveli yoğurtlar(kendiniz yapınca daha güzel oluyor çocuklarınızı en baştan bu şekilde alıştırın)
  Rafine şekere vucudumuzun ihtiyacı yok!Herhangi bir besin değeri bile yok.O zaman sağlıklı yaşam için ne yapıyoruz? Hayatımızdan beyazları mümkün mertebe çıkarıyoruz.İlk hedef 21 gün! 
Neden 21 gün diyenleri bir sonraki yazıya bekliyorum:)




 #şekersizhayatım #sağlıklıyaşamiçin 

2 Mart 2015 Pazartesi

Kendi Kendini Besleyen Çocuğun Maceraları

  İce'ın ekgıda ile başlayan yeme serüvenini daha önce paylaşmıştım.15aylık oğlum çorba dışında ki yemeklerini kendi yiyebiliyor.Ayrıca birinci yılın sonunda kendi kendine yemesine izin verilmeyen çocuklarda yeme bozuklukları oluşabiliyormuş.Yemek seçme,uzun seneler başkası tarafından beslenme,iştahsızlık yada obezite,sinir hali vs birsürü şeye sebep oluyormuş.Ee birşeyleri kendileri başardıkları zaman ne kadar mutlu oluyorlar hepimiz biliyoruz.Kendine olan güvenin gelişmeside artısı..
  Şimdiii herkesin fikri kendine tabiki ama ben okul çağına gelmiş ve hala benim yemek yedirdiğim bir çocuk istemem.Evlenmeden önce yadırgardım "yahu kazık kadar velet olmuş bi anası bi babası tıkıştırıyor ağzına,ben böyle yapmıycam" diye.Oğlum doğduktan sonra gördüm ki bekara kadın boşamak kolaymış:) Yapmam dediklerinizi bir küçük ateş parçası burnunuzu sürteee sürtee yaptırabilirmiş.Ama bu konuda sağlam durdum,yılmadım ve sabrettim!Restaurantlarda gördüğüm,koca koca çocukların yemeklerini kendileri yiyemedikleri(yemedikleri) için soğuk yemekleri yiyen anneleri gibi olmayacaktım.Evropalı yengem gibi yada oralarda gördüğüm anneler gibi,çocuğum mama sandalyesinde kendi başına yiyip içip dökerken ben eşimle arkadaşlarımla muhabbet edip yemekten zevk alıcaktım.Nitekim olduda.Ama çoook kirli,pasaklı,sancılı ve sinir krizli bir dönemden sonra.En baştan döke,saça,bata,çıkada olsa kendi yesin diye teşvik ettik.Gerçi hala sıkılınca elindekileri yoğuruyor,sağa sola fırlattığı oluyor ama belli bir yaşa gelene kadar çok bir tertip düzende beklemiyorum zaten.Anneme göre onun yedirmesi,çocuğun yemesini beklemekten daha kolay.Çocuğun doymuş olmasıda değil,kendi tatmin olacağı kadar miktarı yedirebilmesi önemli.Eşimin aileside eleştiriyor,"elleriyle yiyor topluca bitleniceksiniz,her öğünde temizlik yapmaktan bıkmadınmı,amann sen yedir ne olur ki eninde sonunda öğrenicek zaten"..Buarada eninde sonunda öğrenicek zaten diyen bayanın 3yaşındaki kızı taneli yemek yiyemiyor ve annesi besliyor,6yaşındaki diğer kızıda meyveleri annesi hep sıkıp verdiği için taneyle yemiyor.Eleştirmek bana düşmez kendi tercihi fakat şikayet etme noktasına gelince dayanamıyorum.Ozaman sıkma şu meyveleri ver eline yesin offf diyesim geliyor,susuyorum.
  Yemeğini kendi kendine yiyebilecek yaşta çocukları siz beslerseniz,tabiki hep sizden beklerler.Neden kendileri uğraşsın ki? En sinir olduğum şey ise heryer blw ci anne kaynıyor ama bunlar bir tek bana mı denk gelmiyor? Ayrıca bu konudan dert yanan bir ben değilim,çok anne ile konuştum.Aslında bir anneyi yine başka anneler yadırgıyor,üzüyor..Halbuki üç aşağı beş yukarı aynı şeyleri yaşıyoruz.Hangi konularda hassas olduğumuz belliyken;neden duyulur şekilde yadırgama gereği duyarız?
  Gelelim kızdığım konuya.Bu pazar kahvaltısına eşimle en sevdiğimiz  mekanlardan birindeyiz,sahipleri tatlı ve ilgili insanlar.Mama sandalyeleri,çocuk oyun alanları hem kapalı hemde açık parkları var.Neyse biz yemeğe başladık ve bizim gibi çocuklu ailelerde çok.Yan masadaki ice ile aynı aylarda olduğu belli boğum boğum kız bebeğin annesi,bir yandan "hadeee ye dedim,offf,ayyy,sıkıldım,yeter buyu artık,çayım soğudu bak,aaa uçakk geliyoo,hade annem aç ağzını.."diye diye çocuğa bir şeyler tıkıştırmakta.Yalnız rahatta durmuyor "ayyy pis pis görüyomusun,ıyyy ben yediririm ömür boyu daha iyi,zayıf zaten aç işte yazık,keyif yapıyorlar orda çocuğa bakan yok" diye söyleniyor.Tabiki cevap bile vermedim,hangi birine yetişicem.Hayır kendin iki dakka rahat oturamadın,güzelce kahvaltını yapamadın diye bizim gibilere düşman olmuşsun onu anladım da ne gerek var?Ve evet çocuğum zayıf,normalide bu.Kilo problemi yok,iştahlı değil ama yiyor.Buda hem benim için hemde dr. içinde yeterli.
  Dışarda anneleri eleştiren çok insan görüyorum halbuki annelere daha çok destek lazım!Ee çenenizi tutamıyorsunuz ve illaki eleştiri yapacaksanızda mümkünse "yapıcı" olsun "yıkıcı" değil!!!
  Bizim evdede durumlar biraz sıkıntılı bu aralar.Eğer evde yatılı misafir,anane-babane/dede tayfası var ise şımarıklık son noktada oluyor.Cilve yapar,yemez,oyun ister,uyumaz..Artık bunada bir çözüm bulduk:) Şuan diş çıkardığı için üç gündür toplamda yediği 7-8çilek ve iki galeta(kendim yaptım).Üzülüyorum ama en azından emiyor diye içim bir nebze olsun rahat.Hala emiyor olması bu dönemler için avantaj.Ve bugün ilk defa akşam yemeğini güzelce yedi hemde suyuna ekmek banarak:)))Babayı taklit ediyor sıpa..Buarada tariflerimizide #iceneyiyor etiketi ile instada paylaşıyorum genelde.


Yorulucaksınız,etrafta batıcak ve evet kriz geçirip ağlıcaksınız bile ama sonucuna değer,yılmayın,sabredin!Hepinize iştahlı  günler dilerim efenim..